تمام سیستم های تلویزیونی کاربردی برای تولید سیگنال از سری های زمانی ارائه به این اصل اساسی اسکن تصاویر متکی هستند. سپس این تصویر توسط دستگاهی ارسال می شود که اسکن را معکوس می کند. آخرین دستگاه تلویزیون (یا تلویزیون) است که همان تصویر متصل را با توجه به قابلیت های چشم انسان تولید و نمایش می دهد.
تکنیک های الکترومکانیکی قبل از جنگ جهانی دوم توسط چارلز فرانسیس جنکینز و جان لاگارد بسیار توسعه یافته و تسلط داشتند.
تلویزیون از رادیو جذاب تر است زیرا تصویر خود را نشان می دهد و بعد جدیدی به آن نشان می دهد. چشم را کور می کند و همچنین درک پیام را آسان می کند. زیرا تصویر و صدا اطلاعات کامل تری به مخاطب می دهد؛ تلویزیون روشی بسیار قدرتمند و م toثر برای کنترل و کنترل افکار عمومی است. امروزه در کشورهای پیشرفته از رادیو به عنوان ابزاری برای ارتباطات بین المللی استفاده می شود.
این امر در ایالات متحده [2] انگلیس بزرگ ، [3] آلمان ، [4] فرانسه ، [5] اتحاد جماهیر شوروی [6] قبل از جنگ جهانی دوم معمول بود. اولین پخش تلویزیونی متعارف مدرن ، به عنوان 240 خط یا بیشتر ، در انگلیس در سال 1936 ساخته شد و با 405 خط به سرعت به سیستم "A" ارتقا یافت. شبکه های تلویزیونی محلی از سال 1946 در ایالات متحده فعالیت خود را آغاز کردند و در اواسط دهه 1950 تلویزیون به بخشی از زندگی آمریکایی ها تبدیل می شد. در حالی که در ابتدا پخش کنندگان آمریکای شمالی متحمل هزینه اضافی مشتری نمی شوند (به عنوان مثال هزینه های اضافی برای دسترسی و استفاده و نگهداری تجهیزات و دستگاه ها) و اپراتورهای تلویزیونی اکنون هزینه های خود را از طریق درآمد تبلیغات تأمین می کنند ، مشتریان تلویزیون آمریکایی به طور فزاینده ای نمایش های مورد علاقه خود را دریافت کنید. ضبط را بر روی سیستم تلویزیون کابلی یا فرستنده ماهواره مستقیماً در خانه خود انجام دهید. از طرف دیگر ، در انگلستان ، دارندگان هر تلویزیون باید سالانه هزینه پروانه تلویزیون را پرداخت کنند.
در دهه 1960 ژاپنی ها با استانداردهای NTSC موافقت کردند. در پایان دهه ، اروپا دو استاندارد جدید برای پخش تلویزیونی ارائه داد:
SICAM: استاندارد پخش تلویزیونی در فرانسه ، خاورمیانه و مناطقی از اروپای شرقی.
PAL: استاندارد تلویزیون اروپا.
اولین تلویزیون رنگی با استفاده از فن آوری های یکپارچه پردازش سیگنال دیجیتال در سال 1983 معرفی شد.
در جلسه 1993 ، گروه MPEG تعریف سیستم های دیداری و شنیداری و MPEG-2 را به پایان رساند. از سال 1999 ، بیشتر رسانه ها به فن آوری های دیجیتال روی آورده اند. [1]
در ژانویه 2013 ، ال جی الکترونیکس اولین LED آلی تجاری خود را راه اندازی کرد. صفحه های تلویزیون این نسل از صفحه نمایش ها بسیار نازک تر ، کارآمدتر ، قدرتمندتر و شفاف تر از تلویزیون های معمولی پلاسما هستند. [7]
تکنیک
اجزای سیستم تلویزیون
م componentsلفه های یک سیستم تلویزیونی معمولی عبارتند از:
منبع تصویر - این می تواند یک دوربین فیلمبرداری حرفه ای برای ضبط و آپلود مستقیم فیلم باشد.
منبع صدا
فرستنده ای که یک یا چند سیگنال تلویزیونی را با اطلاعات انتقال صدا و تصویر تبدیل می کند.
آنتن تلویزیون که سیگنال های صوتی و تصویری را از برنامه های تلویزیونی استخراج می کند.
یک پروژکتور که سیگنال های الکتریکی را به نور مرئی تبدیل می کند.
دستگاه صوتی که سیگنال های الکتریکی را به امواج صوتی تبدیل می کند که از طریق تصاویر منتقل می شوند.
برنامه های تلویزیونی شامل تجهیزات برای انتخاب منابع مختلف تصویر ، مخلوط کردن و ادغام تصاویر از چندین منبع در یک تصویر ، وارد کردن سیگنال های ویدئویی از قبل ضبط شده ، همگام سازی سیگنال ها از منابع مختلف و ایجاد یک تصویر مستقیم با رایانه های طراحی شده برای ورود اطلاعات برای ایستگاه انتقال از طریق فرستنده های زمینی ، از طریق کابل های فلزی یا نوری یا رادیو ماهواره ای از طریق هوا قابل انتقال است. سیستم های دیجیتال را می توان برای بهبود کیفیت انتقال تصویر ، کاهش پهنای باند انتقال ، افزودن جلوه های ویژه و محافظت و دفاع از اطلاعات منتقل شده ، در هر جای زنجیره نصب کرد تا از دریافت آن توسط افراد جلوگیری شود. این خدمات ثبت نشده اند.